یادداشت سی و نهم: پایش و ارزیابی مستمر عملکرد سیستم حکمرانی (نقد مدل حکمرانی جمهوری اسلامی ایران)

بدون پایش و ارزیابی مستمر، هیچ سیستم حکمرانی نمی‌تواند واقعاً کارآمد و عدالت‌محور باشد. تجربه نشان داده که وقتی سیاست‌ها و برنامه‌ها بدون بازخورد و اصلاح اجرا می‌شوند، ناکارآمدی تداوم پیدا کرده و اعتماد مردم به نظام کاهش می‌یابد.

پایش و ارزیابی مستمر عملکرد سیستم حکمرانی

 
بدون پایش و ارزیابی مستمر، هیچ سیستم حکمرانی نمی‌تواند واقعاً کارآمد و عدالت‌محور باشد. تجربه نشان داده که وقتی سیاست‌ها و برنامه‌ها بدون بازخورد و اصلاح اجرا می‌شوند، ناکارآمدی تداوم پیدا کرده و اعتماد مردم به نظام کاهش می‌یابد.
 
چالش‌ها:
 
۱. نبود معیارهای روشن: اغلب مشخص نیست چه شاخص‌هایی موفقیت سیاست‌ها را نشان می‌دهند.
۲. فقدان بازخورد واقعی: سیاست‌ها پس از اجرا بررسی نمی‌شوند و اصلاحات لازم انجام نمی‌گیرد.
۳. عدم پاسخگویی نهادها و مدیران: بدون پایش مستمر، مدیران کمتر مسئول عملکرد خود هستند.
۴. اثرگذاری محدود سیاست‌ها: تصمیمات بدون اصلاح مداوم، نتایج واقعی مورد انتظار را به دست نمی‌دهند.
 
🔑 راهکارها:
 
▫️تعیین شاخص‌های شفاف و قابل سنجش برای همه بخش‌های سیستم حکمرانی.
▫️ایجاد سازوکارهای پایش و گزارش‌دهی مستمر که مردم و نخبگان بتوانند روند پیشرفت را مشاهده کنند.
▫️بهره‌گیری از داده‌ها و فناوری‌های نوین برای تحلیل عملکرد و شناسایی نقاط ضعف.
▫️اصلاح سیاست‌ها و برنامه‌ها بر اساس بازخورد واقعی و مستمر تا تصمیمات اثرگذار و عدالت‌محور شوند.
 
پایش و ارزیابی مستمر، زیرساخت اعتماد عمومی، عدالت اجرایی و پیشرفت پایدار را ایجاد می‌کند و تضمین می‌کند که حکمرانی، نه شعاری بلکه واقعی، مؤثر و جهادی باشد.
 
✍️ این یادداشت سی و نهم از سلسله مباحث «نقد مدل حکمرانی در جمهوری اسلامی» است.