برنامه گفت‌وگوی سیاسی با موضوع(واكاوی راهبرد نفوذ در چارچوب شبكه‌سازی سیاسی و بحران‌سازی امنیتی) با حضور دكترناصر فخاری، رئیس دانشگاه گفتمان انقلاب اسلامی روانه آنتن رادیو گفت‌وگو شد.
ناصر فخاری در مصاحبه با رادیوگفت‌وگو عنوان كرد: نفوذ دو بعد دارد؛ بعد درونی و بعد بیرونی، بعد درونی رخنه‌هایی است كه ما باز می‌گذاریم و اجازه می‌دهیم رقیب یا دشمن از آنها نفوذ كند و در فكر و اندیشه ما تاثیر بگذارد و جریانی را ادامه دهد. در حالی كه گفتمان انقلاب اسلامی«استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» بوده و نخستین كلید واژه آن استقلال بوده است. استقلال در سیاست، فرهنگ، اقتصاد و غیره است.
وی افزود: اگر دشمن بتواند بر اندیشه فرهنگی ما تاثیر بگذارند و سبك زندگی ما را تغییر دهند، نفوذ صورت می‌گیرد و دیگر نیاز نیست كه دشمن با حضور فیزیكی بخواهد برای تغییر و نفوذ در كشور ما فعالیت كند. با تغییر سبك زندگی به نوعی سربازان دشمن هستیم. اگر در شیوه اقتصاد و برنامه‌ریزی، الگوهای آنها را تبعیت كنیم، همانی می‌شویم كه آنها می‌خواهند.
رئیس دانشگاه گفتمان انقلاب اسلامی ادامه داد: تغییر سبك زندگی می‌تواند منجر به نفوذ امنیتی دشمن نیز بشود، وقتی مردمی كه مشكل معیشت دارند و به برخی مسائل معترض هستند، اگر در داخل پاسخگویی به اعتراضات مردمی اتفاق نیفتد و به مسائل معیشتی و اشتغال مردم پاسخ صحیحی داده نشود، دشمن همان را تبدیل به یك شعار عوام‌پسند می‌كند و با تحریك مردم، آنها را به خیابان‌ها می‌آورد. حال این مردمی كه به خیابان‌ها آمده‌اند، نفوذی هستند؟ ضدانقلاب هستند؟ باید گفت كه ضرورتا این‌گونه نیست.
ناصر فخاری گفت: این پروژه بحران‌سازی از طریق نفوذ جریانی است، یعنی بستر آن را ما فراهم كردیم، اگر پاسخگوی مطالبات مردم می‌بودیم، دشمن نمی‌توانست از احساسات و مطالبه مردم استفاده كند. لذا این خواسته به حق تبدیل به یك اقدام علیه امنیت ملی می‌شود. این همان بعد داخلی نفوذ است و ما بستر را برای نفوذ دشمن فراهم می‌كنیم. به عبارتی افراد جاه‌طلب و بی‌بصیرت با عملكردشان رخنه‌هایی را برای نفوذ دشمن مهیا می‌كنند.
وی افزود: در حال حاضر نفوذ شخصی اتفاق افتاده است و كسی آمده به نام محیط‌زیست اطلاعات امنیتی و نظامی كشور را مخابره كرده است. دشمن نیز به انجام عملیات معكوس دست می‌زند، به جایی نظام خوشحال باشد كه توانسته است این رخنه را ببندد و آن عامل نفوذ را دستگیر كند، حال دشمن این موضوع را تبدیل به یك جریان دیگری می‌كند و مردم را می‌شوراند و تحریك می‌كند در حالی كه این‌گونه نیست.
